Zondag 7 augustus
Door: Kees en Lia
Blijf op de hoogte en volg Kees en Lia
08 Augustus 2011 | India, Jodhpur
Hier het volgende verslag:
Prima nacht gehad, wekker op kwart voor zeven en zonder ontbijt de bus in want dit was een comfortabel hotel maar voor het eetwerk moest je daar niet zijn. We waren er op voorbereid dus hadden een pak koek ingeslagen en flessen water heb je hier continue bij de hand.
Na bijna twee uur bussen bij een restaurant aangekomen voor het ontbijt. Omdat het al enige tijd rommelde met mijn darmpjes (Kees) nam ik alleen toast met jam. Met Lia gaat het meer dan goed. Het halve gezelschap beging last te krijgen maar zij is niet kapot te krijgen.
Zolang zij een washandje bij de hand heeft om het zweet te verwijderen is er niets aan de hand.
Vervolgens weer de bus in. Langs de weg zie je hier groepjes bedevaartgangers lopen. Voor de veiligheid en misschien nog wel een andere reden heeft een van de leden van de groep een vlag aan een stok bij zich. Ze hebben het prima georganiseerd. De mannen lopen alleen maar en de vrouwen dragen de koffers op hun hoofd. Deze bedevaartgangers schijn gratis eten te krijgen onderweg.
Ik (Kees) zag nog wat grappigs onderweg. Ik zag een perceel waar de grond was weggegraven tot ongeveer drie a vier meter diep. Omdat bijna alle bomen hier heilig zijn werd daar omheen gegraven. Met het gevolg dat alle bomen op een ronde aarden toren van drie a vier meter hoog stonden!
Onderweg zijn we ook nog in een dorpje uitgestapt waarvan je er zo veel onderweg tegen komt. Enorm warm, stoffig, lawaaierig, stinkend.
Veel opdringerige kinderen die om geld vragen. Het hele dorp liep uit. Het zijn net allemaal kinderen dus er staat gelijk een groep van dertig man om je heen te staren. Niet veel te doen, meer het stukje dorpscultuur. Hoogstwaarschijnlijk maakten wij meer indruk dan zij. Verschillende figuren waren druk met het foto's maken met hun mobiel. Vooral van de dames. Die beelden zullen wel boven bed komen te hangen....
Rond drie uur aangekomen bij het hotel in Jodhpur (de blauwe stad - blauw geschilderd tegen de muggen enz.). Staat ook bekend als de kruidenstad. Prima hotel, werden wederom verwelkomt door een rode stip op ons voorhoofd te drukken, paar rijstkorreltjes er bovenop en een glaasje cola want dat drinken alle toeristen volgens hen.
De kamers liggen allemaal rond de gezamenlijke ruimte waar we ontbijten. Ziet er heel leuk en verzorgd uit.
Rond half vijf met tuktuks naar de stad. Ingrid - de reisleidster - wist een prima adresje waar je lekker koel gezeten de meest geweldige cappucino's, cafe lattes enz. kunt bestellen. Ook prima pannenkoeken, soep, allemaal topkwaliteit zoals wij decadente westerlingen het al jaren gewend zijn.
Het is het gebied rond de bekende Clocktower alhier. E.e.a. is een groot gekrakeel, heel veel mensen, soms hinderlijk bedelend, snikheet, enorme verkeerschaos - maar wel heel leuk. Vervolgens naar een kruidenwinkel. De lady of the house stond een heel verhaal in het engels, frans, spaans enz. af te steken.
Lia wist al wat ze wilde hebben na onze reeds eerder beschreven kookcursus. Voor een 1200 roepie weer een flinke voorraad kruiden ingeslagen.
Vervolgens met het hele gezelschap in een stuk of zeven tuktuks naar een restaurant genaamd: On the rocks.
Hier met zijn allen gegeten. Gezeten aan verlichte tafels (lampen eronder) - gezeten in de tuin - werden we voorzien van een meer dan prima maaltijd voor een zeer schappelijke prijs. Hoewel ik af een toe een paar krampjes voel doe ik maar of er niets aan de hand is. Ik voel me verder prima de luxe en ben tot nu toe niet van plan me veel van het gebode hier te laten ontgaan.
Hierna weer naar het hotel, allemaal even een sapje toe op het dakterras, wasgoed afgegeven voor de wasserij en naar bed.
Prima nacht gehad, wekker op kwart voor zeven en zonder ontbijt de bus in want dit was een comfortabel hotel maar voor het eetwerk moest je daar niet zijn. We waren er op voorbereid dus hadden een pak koek ingeslagen en flessen water heb je hier continue bij de hand.
Na bijna twee uur bussen bij een restaurant aangekomen voor het ontbijt. Omdat het al enige tijd rommelde met mijn darmpjes (Kees) nam ik alleen toast met jam. Met Lia gaat het meer dan goed. Het halve gezelschap beging last te krijgen maar zij is niet kapot te krijgen.
Zolang zij een washandje bij de hand heeft om het zweet te verwijderen is er niets aan de hand.
Vervolgens weer de bus in. Langs de weg zie je hier groepjes bedevaartgangers lopen. Voor de veiligheid en misschien nog wel een andere reden heeft een van de leden van de groep een vlag aan een stok bij zich. Ze hebben het prima georganiseerd. De mannen lopen alleen maar en de vrouwen dragen de koffers op hun hoofd. Deze bedevaartgangers schijn gratis eten te krijgen onderweg.
Ik (Kees) zag nog wat grappigs onderweg. Ik zag een perceel waar de grond was weggegraven tot ongeveer drie a vier meter diep. Omdat bijna alle bomen hier heilig zijn werd daar omheen gegraven. Met het gevolg dat alle bomen op een ronde aarden toren van drie a vier meter hoog stonden!
Onderweg zijn we ook nog in een dorpje uitgestapt waarvan je er zo veel onderweg tegen komt. Enorm warm, stoffig, lawaaierig, stinkend.
Veel opdringerige kinderen die om geld vragen. Het hele dorp liep uit. Het zijn net allemaal kinderen dus er staat gelijk een groep van dertig man om je heen te staren. Niet veel te doen, meer het stukje dorpscultuur. Hoogstwaarschijnlijk maakten wij meer indruk dan zij. Verschillende figuren waren druk met het foto's maken met hun mobiel. Vooral van de dames. Die beelden zullen wel boven bed komen te hangen....
Rond drie uur aangekomen bij het hotel in Jodhpur (de blauwe stad - blauw geschilderd tegen de muggen enz.). Staat ook bekend als de kruidenstad. Prima hotel, werden wederom verwelkomt door een rode stip op ons voorhoofd te drukken, paar rijstkorreltjes er bovenop en een glaasje cola want dat drinken alle toeristen volgens hen.
De kamers liggen allemaal rond de gezamenlijke ruimte waar we ontbijten. Ziet er heel leuk en verzorgd uit.
Rond half vijf met tuktuks naar de stad. Ingrid - de reisleidster - wist een prima adresje waar je lekker koel gezeten de meest geweldige cappucino's, cafe lattes enz. kunt bestellen. Ook prima pannenkoeken, soep, allemaal topkwaliteit zoals wij decadente westerlingen het al jaren gewend zijn.
Het is het gebied rond de bekende Clocktower alhier. E.e.a. is een groot gekrakeel, heel veel mensen, soms hinderlijk bedelend, snikheet, enorme verkeerschaos - maar wel heel leuk. Vervolgens naar een kruidenwinkel. De lady of the house stond een heel verhaal in het engels, frans, spaans enz. af te steken.
Lia wist al wat ze wilde hebben na onze reeds eerder beschreven kookcursus. Voor een 1200 roepie weer een flinke voorraad kruiden ingeslagen.
Vervolgens met het hele gezelschap in een stuk of zeven tuktuks naar een restaurant genaamd: On the rocks.
Hier met zijn allen gegeten. Gezeten aan verlichte tafels (lampen eronder) - gezeten in de tuin - werden we voorzien van een meer dan prima maaltijd voor een zeer schappelijke prijs. Hoewel ik af een toe een paar krampjes voel doe ik maar of er niets aan de hand is. Ik voel me verder prima de luxe en ben tot nu toe niet van plan me veel van het gebode hier te laten ontgaan.
Hierna weer naar het hotel, allemaal even een sapje toe op het dakterras, wasgoed afgegeven voor de wasserij en naar bed.
-
08 Augustus 2011 - 10:58
Erna:
Nou ja Lia geen last van de buik, krijg jij het!
Hier zuchten we onder felle buien afgewisseld met zon.
Bah niks an zo. Kan niet eens jullie gras maaien! Bgint al te aardig te groeien.
X Paul & Erna -
08 Augustus 2011 - 12:50
Afra:
Hoi Bloemen,
Wat een pracht uitvinding: internet.
Ik geniet van jullie vakantieverhalen.
Kees, je bent een schrijver in de dop.
Pas wel op de inners hè?
Lia, heb je je waaier ook mee?
Zo te horen is het af en toe blafheet!
De foto's zijn mooi, Kees.
Houd jullie haaks en tot ziens.
Liefs, Afra
-
08 Augustus 2011 - 14:27
Helene :
Wat enig om jullie zo te kunnen volgen en heerlijk dat Lia geen last heeft van haar darmen. En Kees je schrijft heel erg leuk, en fijn dat jullie zo genieten.
Liefs Helene -
08 Augustus 2011 - 18:22
Is Bekend.:
Westfriezen vind je overal op de wereld vanaf de 16de eeuw.
Veel plezier verder.
Groet,
Oud-Westfries uit Raalte. -
09 Augustus 2011 - 08:35
Ria En Arie:
Hoi Kees en Lia
Wat verschrikkelijk leuk om jullie reis mee te beleven.
Kees jij hebt echt je roeping gemist, je kan altijd nog solliciteren als journalist.
We volgen jullie al vanaf dag 1.
Lekker handig is zo'n site, dan hoef je straks thuis niet meer zoveel te vertellen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
